Thursday, May 15, 2008

Πολιτικά βασιλικά παραμύθια και κόλπα


Το όλο θέμα της άφιξης της βασίλισσας της Σοφίας στην Ζάκυνθο προκειμένου να βαφτίσει χελωνάκι ασφαλώς έχει την πολιτική του διάσταση. Νομίζω όμως υπό διαφορετική γωνία από ό,τι κυρίως αντιμετωπίζεται είτε ως σοβαρό, είτε ως ευτράπελο.

Με άλλα λόγια:

Σε κάνει να σκεφτεις ότι μας χαρακτηρίζει ως λαό όχι μόνο η δουλικότητα, αλλά και η θρασύτητα. Έχοντας τεράστιο έλλειμμα Δημοκρατίας στην σημερινή μας καθημερινότητα, αλλά φοβούμενοι να διαμαρτυρηθούμε, θέλουμε να δείξουμε πόσο Δημοκράτες είμαστε καταφερόμενοι κατά της πεθαμένης πια -και, συνεπώς, ακίνδυνης για μας και τα νιτερέσα μας- Βασιλείας.

Όπου εμφανίζεται ή όπου μιλά ο Κωνσταντίνος λοιδωρείται. "Ο Κοκός, ο Γλύξμπουργκ, ο Ντε Γκρέτσια, ο Πάπας της Αποστασίας" και άλλα τέτοια. Κι αυτό, επειδή πρόκειται για τον ηττημένο της υπόθεσης.

Όπου όμως εμφανίζεται η αδελφή του, που η καλή της τύχη την έκανε βασίλισσα, τη δοξάζουμε, την τιμούμε, την εκλιπαρούμε και της ζητάμε ρουσφέτια. Λες και η ίδια δεν ανήκει στην οικογένεια Γλύξμπουργκ, λες και ξεχάσαμε ως λαός τις εποχές -πριν 40 χρόνια περίπου- που οι φοιτητές και οι δημοκράτες ξήλωναν τα πεζοδρόμια της Αθήνας διαμαρτυρόμενοι για την τεράστια προίκα που κατέβαλε το ελληνικό δημόσιο για το γάμο, με τον οποίο έγινε βασίλισσα, αξιώνοντας αυτό το ποσό να πάει στην Παιδεία.

Εννοείται πως ούτε η Σοφία, ούτε ο Κωνσταντίνος, ούτε οι οικογένειές τους αποτελούν οι ίδιοι προσωπικά εχθρούς μας. Συνταγματικοί θεσμοί, που ο λαός μας είχε ψηφίσει, τους είχαν τότε στις θέσεις τους, όπως ακριβώς έχουν και τους σημερινούς έλληνες άρχοντες. Τα έχουμε δει, άλλωστε και τα καλά του Σαρτζετάκη ή και του Σαρκοζί, που είναι αιρετοί αρχηγοί κράτους.

Έχουμε δει και πόσο η Δημοκρατία μας προφυλάσσει από το να μη μεταβιβάζονται τα δημόσια αξιώματα κληρονομικώ δικαίω. Κυβέρνηση, Αντιπολίτευση, αλλά και όλη η Βουλή είναι γεμάτη μαμόθρεφτα παλαιότερων πολιτικών.

Από την άλλη, όντως οφείλουμε στη Σοφία υποδοχή ανάλογη του αξιώματός της. Τυχαίνει δε να έχει επιτελέσει έργο στην Ισπανία, ιδίως στον τομέα των Καλών Τεχνών και της φιλανθρωπίας. Οι ισπανοί τη λατρεύουν. Το όνομά της, "Ρέινα Σοφία" δεν το έχουν μόνο Μουσεία και Νοσοκομεία, αλλά και ...μπαρ! Μας θεωρούν δε οι ισπανοί μισοσυγγενείς και το λένε, επειδή η βασίλισσά τους είναι ελληνίδα.

Το ότι την ανακατώνουμε στα εσωτερικά μας είναι το πρόβλημα! Αν μας ενοχλεί ο θεσμός της βασιλείας στην Ελλάδα και ό,τι μας τον θυμίζει, γιατί δεν μας ενοχλεί η παρουσία της "δικής μας" Σοφίας και η ανάμιξή της σε ελληνικές υποθέσεις; Κι αν δεν μας ενοχλεί, τότε γιατί ξορκίζουμε κάθε παρουσία του Κωνσταντίνου;

Και κάτι ακόμα: Τι θα γίνει αν αύριο άλλάξουν τα πράγματα; Αν, ας κάνουμε μιαν υπόθεση, η Σοφία πάψει να είναι βασίλισσα και ο Κωνστανίνος γίνει κάπου αλλού βασιλιάς ή αποκτήσει μια θέση ισχύος; Είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα της γυρίσουμε την πλάτη ως εκπρόσωπο λαομίσητου θεσμού και θα πέσουμε μονοί-διπλοί στα πόδια του "δικού μας" Κωνσταντίνου. Ή μήπως όχι;


Το δήθεν πολιτικό δίλημμα λοιπόν, γιατί "αντιδραστική" βασίλισσα γίνεται νονά της χελωνίτσας κι όχι μια "προοδευτική" προεδρίνα, η Κάρλα Μπρούνι, ας πούμε, είναι γελοίο.

Η πολιτική διάσταση του προβλήματος είναι αλλού: Το ότι για άλλη μια φορά μας αντιμετωπίζουν σαν απολίτιστους ιθαγενείς οργανώνοντας πανηγυράκια με χρυσόσκονες για να μας αποκοιμίσουν λίγο ακόμα και να αναβάλουν και πέραν της τριακονταετίας να δώσουν λύση στο οικολογικό, αλλά και γενικότερο κοινωνικό πρόβλημα της Careta-Careta. Γιατί; Σίγουρα, όχι για κάτι που πηγαίνει κόντρα στα συμφέροντά τους!

9 comments:

Unknown said...

Kύριε Βίτσο ειλικρινά περίμενα απο εσάς σαν ένας πνευματικός άνθρωπος να δείτε τα πράγματα απο καθαρα και βαθιά και όχι μέσα στην επιφάνεια τους.

Δηλαδή τι θέλω να πώ με αυτό, ειναι τόσο μα τόσο σπουδαίο θέμα η επίσκεψη μιας Βασίλισσας στο νήσι μας;
Άλλα σπουδαιότερα προβλήματα σαν τοπική κοινωνία δεν έχουμε;

Κατα τά άλλα μας φταίει ο Κύριος Τάσος Αντίοχος οποίος έστειλε μια επιστολή πρός την Βασίλισσα Σοφία.

Ειλικρινά και η επίθεση η προσωπική που κάνατε πρός το Κύριο αντίοχο μέσα απο σχόλια σας σε άλλα blogs με λυπή για το ήθος σας.

Τέλος πάντων εύχομαι να βρείτε το δρόμο σας γιατί το αξίζειτε αλλά αποτελείται ένα σημαντικό κομμάτι της Πνευματικής παρακμής του τόπου μας.

Ξέρω ότι ηδονίζεστε όταν ακούτε αυτά τα σχόλια αλλά η αλήθεια είναι αυτή...
Η Ζάκυνθος πάντα υπάρχει, πάντα θα ζεί κόντρα σε εκείνους που θα θέλουν να την κοιμίζουν όπως η αφεντιά σας.

Καλό σας βράδυ
Το παιδί της Πλατείας

P. Kapodistrias said...

Διονύση μου,

Χάρηκα για μιαν ακόμη φορά την ευρωστία του λόγου σου! Προσυπογράφω, εννοείται, το κείμενό σου επαυξάνοντας 1000%!!!!!

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ, ΕΚΔΟΤΗΣ said...

@Το παιδί της πλατείας: Διαβάζοντας το πιο πάνω σχόλιό σου, όσο και τα άλλα σου των τελευταίων ημερών, δεν ξέρω γιατί, μου ήλθαν στο νου κάποιες παροιμίες:
"Κατά μάνα, κατά κύρη, κατά γιος και θυγατέρα"
"Το μήλο κάτω από τη μηλιά πέφτει"
"Αμαρτίες γονέων παιδεύουσι τέκνα"
και μια ζακυθινή:
"Κατά τη κροπία και τα λάχανα"
...Αλλά τι φταις κι εσύ, παιδάκι μου, ποίος ξέρει τι έχουν δει τα μάτια σου εκειμέσα...

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ, ΕΚΔΟΤΗΣ said...

@ΠΚ: Σε ευχαριστώ πολύ. Αλλά γιατί βάλανε μόνο εμάς στην κλίκα; Έχει αρκετούς καλούς ζακυθινούς blogers ακόμα!

Anonymous said...

Καίριος ο προβληματισμός σας και ιδιαίτερα εύστοχα τα ερωτήματα που θέτετε. Δυστυχώς όμως, η "επιλεκτική" μνήμη της νεοζακυνθινής και κατ' επέκτασιν της νεοελληνικής νοοτροπίας μας και η τάση αποφυγής ωρίμανσης και λογικής πολιτικοκοινωνικής σκέψης που μας χαρακτηρίζει ως λαό, αποτελούν έναν συνδυασμό που εξουδετερώνει αποτελεσματικότατα κάθε πιθανότητα αφύπνισης και ουσιαστικής τοποθέτησης απέναντι σ'αυτά. Για κακή μας τύχη, ενω είμαστε άψογοι στο να ¨κουνάμε σημαιάκια¨ και να διακρίνουμε μόνο την επιφάνεια των πραγμάτων, αδυνατούμε πραγματικά να αντιληφθούμε οτι οχι μόνο μας αντιμετωπίζουν σαν ¨απολίτιστους ιθαγενείς¨, αλλά μας παρατηρούν με ιδιαίτερη περιέργεια να μαλώνουμε μεταξύ μας για το ποιός είναι περισσότερο ¨ιθαγενής¨ απο τους υπόλοιπους...

don basilio said...

Ε που δε μιλώ. Φοβάμαι όμως πως διαφωνώ -επί της ουσίας και των επί μέρους. Αλλά επειδή είναι όρα προ νόμπι-λε, και με περιμένουνε κάτι παιδία να τα πιούμε σαν καλοί φοιτητές και φοιτήτριες στο τέλος της εξαιταστικής, εβίβα σινιόροι κι αφεντάδες μου κι αδιάφορο το μέλλον!

Unknown said...

Κύριε Βίτσο αυτή ανάρτηση σας ενδιαφέρει
http://topaiditisplateias.blogspot.com/2008/05/blog-post_17.html

Ελπίζω να την τσεκάρετε, όποια σχόλια θέλετε ευπρόσδεκτα...

Anonymous said...

Όλες οι συνεντεύξεις του Κωνσταντίνου είναι «στημένες».


Κανένας δημοσιογράφος δεν του κάνει τις εξής ερωτήσεις:


1. Γιατί συνεχώς λέτε για το πού σπούδασαν τα παιδιά σας και δεν λέτε για το τι σπουδές κάνατε εσείς ο ίδιος που σας χρυσοπλήρωνε ο ελληνικός λαός;


2. Γιατί συνεχώς μιλάτε για τη Σχολή Αναβρύτων, λες και είναι κανένα Πανεπιστήμιο τύπου Καίμπριτζ; Γιατί δεν λέτε καθαρά ότι τα Ανάβρυτα που σπουδάσατε ήταν απλά ένα γυμνάσιο, στο οποίο ο καθηγητής δεν θα τολμούσε ποτέ να σας βάλει κακό βαθμό επειδή θα πέρναγε την υπόλοιπη ζωή του στη Μακρόνησο;


3. Πώς καταφέρατε σε δύο (2) χρόνια και τελειώσατε τρεις (3) στρατιωτικές σχολές (Ευελπίδων, Δοκίμων και Ικάρων); Γιατί δεν τις τελειώνατε σε τρία (3) χρόνια (στην κάθε μία η φοίτηση είναι τετραετής);


4. Όταν η χούντα σας κατάργησε οριστικά γιατί βιαστήκατε να δηλώσετε ότι θα σπουδάζατε στο Καίμπριτζ; Γιατί είσασταν επί τρία (3) χρόνια υποψήφιος και τελικά δεν καταφέρατε να γίνετε δεκτός; Πως το δικαιολογήσατε μετά; Ότι «δεν είχε το Καίμπριτζ το κατάλληλο κύρος»;


5. Θυμάστε που όταν είσαστε διάδοχος του Θρόνου στην Αθήνα μια κοπέλα ρωτήθηκε σε ένα λεωφορείο αν της αρέσετε και όταν εκείνη απάντησε «όχι δεν είναι του γούστου μου» συνελήφθη από αστυφύλακα με πολιτικά για περιύβριση αρχής και καταδικάστηκε με την εισήγηση του εισαγγελέα ότι «Σε όλες τις Ελληνίδες αρέσει ο διάδοχος Κωνσταντίνος»;


6. H γιαγιά μου μου έλεγε παλιά ότι καλά κάνατε και μάθατε καράτε επειδή με τον τρόπο αυτό θα μπορούσατε να αντιμετωπίζατε τους εχθρούς της πατρίδας μας. Στη δίκη της χούντας (1975) αποκαλύφθηκε την πρώτη μέρα του πραξικοπήματος σας επισκέφτηκαν στα ανάκτορά σας στο Τατόι ο Παπαδόπουλος, ο Πατακός και ο Μακαρέζος, και τους δεχτήκατε αόπλους στο γραφείο σας. Εσείς κρατάγατε ένα πιστόλι (τι το κάνατε, καθαρίζατε τα νύχια σας;) και πίσω από τους τρεις πραξικοπηματίες υπήρχαν δύο εμπιστότατοί σας χωροφύλακες που κρατούσαν αυτόματα «Sten». Γιατί δεν τους πυροβολήσατε; Φοβηθήκατε μήπως οι συγγενείς τους σας κάνουν αγωγή κατά του δημοσίου με βάση το άρθρο 105 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα;


7. Ποιος ενέργησε σωστά, εσείς ή ο γαμπρός σας ο Χουάν Κάρλος της Ισπανίας που αντιμετώπισε με θάρρος την απόπειρα πραξικοπήματος του συνταγματάρχη Τεχέρο Μολίνας (1976) και τον εξανάγκασε να αυτοκτονήσει; Ποιός απολαμβάνει υστεροφημία τώρα; Αυτός η εσείς που βουτήξατε στη θάλασσα για να ρίξετε σαμπάνια σε μια ολυμπιονίκη μας (δεν σας εξήγησαν ο Αρναούτης και ο Χοϊδάς ότι δεν ρίχνουν σαμπάνια σε βρεμένους από τη θάλασσα ολυμπιονίκες, η μήπως εσείς δεν το ξέρατε επειδή δεν είχατε βραχει ως ολυμπιονίκης);

8. Θυμάμαι ότι όταν ταξίδευα με το πλοίο στην Κρήτη για το δημοψήφισμα του 1974, την ώρα που μιλούσατε στην τηλεόραση ότι «θέλετε να επιστρέψετε στην πατρίδα σας, για να επισκεφτείτε τους τάφους των προγόνων σας» ένας ασεβής Κρητικός πήγε πίσω από την τηλεόραση και κουνούσε τα χέρια του, σαν να ήσαν τα δικά σας χέρια. Έτσι το πλήθος των Κρητικών επιβατών της «Κρητικής Ατμομπλοϊας» δεν έδειξε την αρμόζουσα κατάνυξη. Γιατί δεν διαμαρτυρηθήκατε, ώστε να επαναληφθεί το δημοψήφισμα;

9. Όταν έγιναν τα εγκαίνια του εκλογικού κέντρου της «Βασιλευομένης Δημοκρατίας» στις 2 Οκτωβρίου 1974 στη γωνία Πανεπιστημίου και Ιπποκράτους στην Αθήνα, γιατί ανεχτήκατε το πλήθος των ασεβών φοιτητών που φώναζε «λέσα για λέσα είσαι πριγκιπέσα, άνοιξε το παράθυρο να μπει γιαούρτι μέσα» και πέταγε αβγά και νεράντζια; Γιατί δεν ζητήσατε να διαλυθεί το πλήθος με τα μηχανοκίνητα του Μπιτούνη με τα δακρυγόνα («τις αύρες» όπως τις αποκαλούσατε τότε); Γιατί τα ανεχτήκατε όλα αυτά; Γιατί ένας άξιος αξιωματικός, ορκισμένος στη χούντα και στο θρόνο, ο Μπόλαρης, έκανε αυτή την ξεφτιλισμένη απόπειρα πραξικοπήματος με τις πιτζάμες;

10. Δεν ντραπήκατε τους προγόνους σας, τους Αψβούργους, τους Χοετζόλερν, και τόσους άλλους που δόξασαν το στερέωμα της βασιλευόμενης Ευρώπης, τον Μαξιμιλιανό του Μεξικού κλπ; Θα τολμούσαν ποτέ στον Φραγκίσκο Ιωσήφ της Αυστρίας να φωνάζουν «έ, έ, έρχεται – έρχεται γιαούρτι!»;



Λυπάμαι, αλλά αν με είχατε πλησιάσει και εμένα ευγενικά, ίσως να σας ρώταγα μόνο για τις σπουδές που έκαναν τα παιδιά σας (για να γεμίσει η συνέντευξη).

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ, ΕΚΔΟΤΗΣ said...

@anonymous: Σας ευχαριστώ πολύ για την παρέμβασή σας και για το μεστό σχόλιό σας. ΄Οντως θέτει θέματα που έχουν ξεχαστεί, μάλλον όχι τυχαία. Όσα γράψατε ήταν πολύ σημαντικά για να μείνουν μόνο στο πλαίσιο ενός σχολίου. Τα αναδημοσίευσα λοιπόν στο Πολιτιστικό Λογοτεχνικό περιοδικό "φουστανΕΛΛΑΣ politismos". Δεν μπορούσα να σας ρωτήσω πριν, αφού σχολιάσατε ως "ανώνυμος" και δεν είχα τρόπο να επικοινωνήσω μαζί σας. Θα χαρώ αν είχα και άλλα σχόλιά σας στο ηλεκτρονικό περιοδικό,το οποίο μπορείτε να επισκεφτείτε στην διεύθυνση
www.politismospolitis.org