Sunday, August 10, 2008

Τα σπασμένα της χελώνας και η παραπληροφόρηση

(Φωτογραφία: ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ, λεπτομέρεια από το δάπεδο του ερειπωμένου μοναστηριού στο νησί Μαραθονήσι Ζακύνθου)

Δεν νομίζω πως υπάρχει άνθρωπος εκτός Ζακύνθου -το εντός δεν το συζητώ- που να μην γνωρίζει ότι στην Ζάκυνθο "υπάρχει ο "Οργανισμός Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου", που σκοπό έχει να προστατεύσει το χαριτωμένο είδος της Careta-Careta, της θαλάσσιας χελώνας, από την αδηφάγο μανία των κατοίκων των περιοχών ωοτοκίας, που δεν την αφήνουν σε χλωρό κλαδί, γιατί το μόνο που τους νοιάζει είναι το κέρδος από τον τουρισμό, ιδίως δε τα χελωνάκια της, που τα γεννά στην άμμο, κι αυτά, τα τρισ-χαριτωμένα, βγαίνουν από το αυγό τους και κινάνε κατά το κύμα για να αρχίσουν το ταξίδι τους στις απέραντες θάλασσες και να γυρίσουν στην ίδια αυτή την αμμουδιά της Ζακύνθου -μυστήριο πράγμα!- όταν είναι να γεννήσουν κι εκείνα τα αυγά τους στην ίδια αυτή την αμμουδιά του κόλπου του Λαγανά. Και όλοι θα πρέπει να συνεισφέρουμε στην προσπαθεια αυτού του Πάρκου, επειδή όλοι είμαστε οικολόγοι και τον κόσμο πρέπει να τον παραδώσουμε στα παιδιά μας, όπως τον παραλάβαμε και όχι με αλλοιώσεις του κλίματος κλπ. γιατί έτσι πουν και οι πάγοι να λιώσουν, πάει καταστράφηκε ο πλανήτης μας".
Ωραία μέχρι εδώ, η εντατική πληροφόρηση (δεν λέω παραπληροφόρηση) επί 25 έτη, αφότου προέκυψε το θέμα έχει αποδώσει καρπούς. Και λοιπόν;
Η Careta-Careta προστατεύεται; Ε, πώς δεν προστατεύεται, ολόκληρο "Οργανισμό Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου" έχει να την φυλάει! Με πρόεδρο της κ. Αμαλία Καραγκούνη- Κύρτσου (καθηγήτρια Πανεπιστημίου στην Βιολογία) και από κοντά τις οικολογικές οργανώσεις και τους αιρετούς εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Και τι νομίζετε πως είναι ο "Οργανισμός Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου"; Προφανώς ένας φορέας με διοικητικές και επιστημονικές αρμοδιότητες. Που διαθέτει υπαλλήλους, εγκαταστάσεις και επιστήμονες, που κάνει έρευνες για την χελώνα και το περιβάλλον της, που διοργανώνει συνέδρια, που καλεί επιστήμονες από όλον τον κόσμο, που εκδίδει επιστημονικά βιβλία κι άλλο υλικό, που ενημερώνει υπεύθυνα, σοβαρά και επιστημονικά τον κόσμο και που συγκεντρώνει πόρους για να προστατεύεται η χελώνα.

Δεν έχετε άδικο. Έτσι έπρεπε να λειτουργεί ένας τέτοιος φορέας. Για την ώρα όμως δεν είναι τίποτα περισσότερο παρά ένα μάτσο χαρτιά. Ευροβόρα χαρτιά, όχι παίξε-γέλασε, αλλά, πάντως χαρτιά. Που ασχολείται με την ενοικίαση στις ξαπλώστρες που θα τοποθετηθούν κάθε καλοκαίρι στις παραλίες ωοτοκίας και με το αν ο καθένας θα κτίσει παραδώ ή παρακεί την ταβέρνα ή το εξοχικό του. Γιατί παρά την παρουσία του "Οργανισμού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου" με το όνομα, (αλλά μόνο αυτό) οι παραβιάσεις των σχετικών Προεδρικών Διαταγμάτων πάνε κι έρχονται. Δεν λέω με την ανοχή του, πάντως όμως με την όχι αποτελεσματική παράμβασή του. Μια βόλτα στις εν λόγω παραλίες, τώρα Αύγουστο μήνα, θα σας πείσει.
Βέβαια δεν έχουμε μόνο ένα Προεδρικό Διάταγμα προστασίας της χελώνας, αυτό δηλαδή που ακολούθησε την ανακίνηση του θέματος επί ΥΠΕΧΩΔΕ Αντώνη Τρίτση, του μακαρίτη (φανταστείτε πόσα χρόνια!), αλλά ακολούθησαν κι άλλα, βιομηχανία ολόκληρη, ποιος να θυμάται πλέον πόσα. Το ένα έβγαζε σκάρτο το άλλο.
  • Το καθένα προέβλεπε μια Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη (ΕΠΜ τη λένε για να μην κουράζονται).
  • Η κάθε μια ΕΠΜ (η τελευταία εκπονήθηκε το 1997) προέβλεπε ένα Κανονισμό Λειτουργίας και Διαχείρισης του ΕΘΠΖ (Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου).
  • Ο κάθε τέτοιος Κανονισμός προέβλεπε και μια Μελέτη Αξιολόγησης του προστατευομένου αντικειμένου και των μέτρων προστασίας , δηλαδή μια μελέτη αξιολόγησης της μελέτης που την προέβλεπε
  • Η Μελετη κατέληγε στην ανάγκη αναθεώρηση της μελέτης/μητέρας της και την αναγκαιότητα εκπόνησης μιας νέας ΕΠΜ, η οποία προέβλεπε έναν νέον Κανονισμό και μια νέα Μελέτη Αξιολόγησης της μελέτης και όλος ο κύκλος πάλι από την αρχή.

Ποιοί αξιολογούν τις μελέτες και τις αξιολογήσεις; Κυρίως ...οι εκπρόσωποι τη Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Πού ξέρουν τώρα όλοι αυτοί από αξιολογήσεις οικολογικής φύσεως, που η σχετική (και μη σχετική πολλές φορές) Παιδεία και οι γνώσεις τους είναι ανύπαρκτες , πάντως άσχετες με το θέμα είναι άλλο ζήτημα. Είναι γνωστό ότι στη χώρα μας όταν είσαι αιρετός -ό,τι αιρετός κι αν είσαι, όπως κι αν έγινες αιρετός -έχεις αποκτήσει τη Θεία Χάρη και έχεις γίνει κάτι σαν τον "φωτεινό παντογνώστη", μπορείς να αποφαίνεσαι επί παντός επιστητού. Απορώ πώς ακόμα δεν έχουν επανδρώσει με αιρετούς -νομαρχιακούς και δημοτικούς- τα Νοσοκομεία, να μας κάνουν εγχειρήσεις, τα Δικαστήρια, να μας δικάζουν κλπ.

Τώρα λοιπόν βρισκόμαστε στη φάση που όλοι αυτοί αιρετοί της Ζακύνθου ζητούν από την Πρόεδρο του χάρτινου Οργανισμού Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου της Ζακύνθου να ξεκινήσει για άλλη μια φορά ο ίδιος κύκλος.
Όπως διαβάζουμε στον τοπικό τύπο ο Πρόεδρος της ΤΕΔΚ και Δήμαρχος Ζακυνθίων (διάδοχος, δηλαδή, του μπουρλοτιέρη Δήμαρχου Ζακυνθίων, που είναι υπόδικος ως κατηγορούμενος πως έβαλε να ανατινάξουν το δημαρχιακό μέγαρο για να καταστραφούν τα παραστατικά του λογιστηρίου του Δήμου) στην πρόσφατη σχετική με το θέμα συνεδρίαση: "Ζήτησε να κινηθεί άμεσα και επίσημα η διαδικασία από τον Οργανισμό Εθνικού Θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου για εκπόνηση νέας Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης, επί τη βάσει της απαιτούμενης, μετά την πενταετή εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος, όπως ισχύει σήμερα, Μελέτης Αξιολόγησης του προστατετέου αντικειμένου και των μέτρων προστασίας που έχουν ληφθεί και εφαρμοσθεί. Δηλαδή να συμφωνηθεί επίσημα ένας "Οδικός Χάρτης" δεσμευτικός με χρονοδιάγραμμα για την εκπόνηση:
α. της Μελέτης Αξιολόγησης του προστατευτέου αντικειμένου και των μέτρων προστασίας και
β. της Νέας Ειδικής Περιβαλλοντικής Μελέτης".

Τι σας λέει εσάς όλη αυτή η τοποθέτηση; Δεν σας μυρίζει ρωμαικές καλένδες για άλλη μια φορά; Πάλι καλά που υπάρχει επίγνωση πως η χελώνα είναι απροστάτευση και το "αντικείμενο" δεν το αποκαλεί "προστατευόμενο", αλλά "προστατευτέο". Και, εννοείται, πως όλο αυτό το χρονοβόρο αλισβερίσι από μελέτες δεν γίνεται εθελοντικά. Δικαιολογεί και απορροφά με το παραπάνω λεφτά, πολλά λεφτά!
Να διατυπώσω και μια απορία; Η προστασία της Careta-Careta είναι τοπικό θέμα της Ζακύνθου; Δεν αφορά τη Μεσόγειο; Δεν αφορά ένα είδος του ζωικού βασιλείου; Δεν αφορά τον Πλανήτη; Δεν είναι θέμα πανανθρώπινο; Γιατί τότε πρέπει να αποφασίζουν για αυτό οι τοπικοί φορείς και μόνο, τη στιγμή μάλιστα που δεν έχουν καταφέρει να λύσουν καν το θέμα της ύδρευσης και της αποχέτευσής τους; Αλλά με το Κράτος που έχουμε, ποιος να σου απαντήσει σε ερωτήσεις τέτοιου βάθους;
Λοιπόν:
  1. Οι τοπικοί φορείς και λοιποί αρμόδιοι συσκέπτονται επί 25 συναπτά έτη.
  2. Οι παραπληροφορημένοι οικολογικώς ευαίσθητοι -πλην ελαχίστων που έχουν ανακατευτεί με αυτήν την ιστορία- γλαρώνουν το μάτι ξελιγωμένοι από τρυφερότητα για τα καυμένα τα χελωνάκια.
  3. Τα χελωνάκια και οι μανούλες τους είναι περισσότερο απροστάτευτα παρά ποτέ.
  4. Οι κάτοικοι των περιοχών ωοτοκίας, που έχουν χάσει χωρίς αντάλλαγμα και χωρίς απαλλοτρίωση τις περιουσίες τους, εμφανίζονται σκοπίμως, χρόνια τώρα, ως αιμοσταγείς χελωνοβόροι.

Αλλά παράλληλα:

  1. Η Ευρωπαικη Επιτροπή Περιβάλλοντος έχει ελέγξει την Ελλάδα και έχει επιβάλλει βαρύτατο πρόστιμο, επειδή δεν προστατεύει ως ωφείλει την Careta-Careta.
  2. Το Ευρωπαικό Δικαστήριο έχει καταδικάσει τη Χώρα, επειδή δεν έχει αποζημιώσει τους ιδιοκτήτες γης με τη διαδικασία της κανονικής απαλλοτρίωσης.
  3. To Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εκείνο δηλαδή που δικαίωσε την Κυπρία κ. Λοιζίδου έναντι της Τουρκίας για την καταπάτηση του σπιτιού της στα Κατεχόμενα της Κύπρου, επιδίκασε στις 6.12.2007 αποζημίωση 21 εκατομμυρίων ευρώ, πληρωτέων από το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή από εσάς ώ άνδρες φορολογούμενοι, μετά από προσφυγή της εταιρείας "Zante- Mαραθωνήσι ΑΕ", επειδή κατέχεται περιουσία από την Ελλάδα -περιουσία έλληνα πολίτη όμως εδώ, όχι Τούρκου- χωρίς απαλλοτρίωση.
  4. Η τελευταία αυτή απόφαση ανοίγει το δρόμο για να αποζημιωθούν ανάλογα, από το ελληνικό Δημόσιο πάντα, και οι υπόλοιποι ζακύνθιοι των οποίων έχει δεσμευθεί η περιουσία επί τόσα χρόνια. Βλέπετε, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας έχει κατοχυρωθεί στη Δυτική Κοινωνία από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης. Η παραβίασή του στον πολιτισμένο κόσμο, πλην της Ελλάδας, είναι ανήκουστη.
  5. Ο (στα χαρτιά) Οργανισμός θαλάσσιου Πάρκου Ζακύνθου καλεί τη βασίλισσα Σοφία και τον Άρη (Σπηλιωτόπουλο) και οργανώνει βαφτίσια.

Ας ετοιμαστούμε λοιπόν να καταβάλουμε τις αποζημιώσεις ως πιστοί και φιλότιμοι έλληνες πολίτες, πληρώνοντας άλλη μια φορά τα σπασμένα των πολιτικών μας - ο Θεός να τους κάνει- αλλά τουλάχιστον ας μην παραμένουμε παραπληροφορημένοι.Από την εποχή του Διονυσίου Σολωμού είμαστε "ευκολόπιστοι και πάντα προδομένοι", αλλά όλα έχουν ένα όριο.

Και μια ερώτηση για τους Οικολόγους: Όλοι εσείς οι έντιμοι που αγωνίζεσθε για το περιβάλλον, είστε σίγουροι πως τον όμορφο, ηθικό, αγγελικά πλασμένο Κόσμο μας πρέπει να τον παραδώσουμε στα παιδιά μας, όπως τον παραλάβαμε; Μήπως η δυνατή, ούτως ή άλλως φωνή σας, πρέπει να πιάσει και καμμιά διαφορετική οκτάβα; Μήπως να δει το θέμα από άλλες, τις λιγότερο εμφανείς πλευρές; Μήπως εντός των κόλπων σας, διαδραματίζονται κόλπα;

Friday, August 1, 2008

"Money, money, money..."


Ανακοινώθηκαν προχθές, από το Εθνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού, του Υπουργείου Πολιτισμού, οι επιχορηγήσεις για την περίοδο 2007-2008.
Σύνολο 3.280.000 ευρώ, παρακαλώ, που δόθηκαν σε 70 θεατρικούς θιάσους και 17 ομάδες χορού.
Με την ανακοίνωση άρχισαν και οι φίλα προσκείμενοι δημοσιογράφοι διαφόρων θεατρώνηδων (και συγνώμη για την καθόλου trendy, αλλά τόσο κυριολεκτούσα έκφραση ) τα παράπονα. Δόθηκαν, λέει, τρεις μήνες μετά τη λήξη της θεατρικής περιόδου. (Δεν αποκλείεται να ζητήσουν και τόκους υπερημερίας). Μοιράστηκαν από λιγότερα λεφτά σε περισσότερους θιάσους και εκτός από τους κάθε χρόνο χαρτζιλικούμενους προστέθηκαν και αρκετοί νεώτεροι και ελπιδοφόροι. Κακό αυτό ε; Κακό για ποιους όμως; Για τους απωλέσαντες έσοδα ίσως, για το θέατρο όμως γιατί; Αλλά θα μου πείτε, το θέατρο θα κοιτάξουν τώρα ή την τσέπη τους; Γιατί δεν είναι απαραίτητο τα συμφέροντα και των δύο να συμπίπτουν!
Και ας μην θεωρηθεί πως είναι ποσά ευκαταφρόνητα. Ξεκινούν από 150.000 ευρώ και καταλήγουν στις 15.000 για τα νέα θεατρικά σχήματα.
Για να έχουμε καλό ερώτημα: Ο θεατρώνης δεν ασκεί εμπορία; Και, όταν ένας έμπορος δεν μπορεί να κρατηθεί από την αγορά, δεν το κλείνει το μαγαζί του; Και για ποιον λόγο θα πρέπει ο καθένας μας να συνεισφέρει ώστε τα μαγαζιά που δεν τα θέλει η αγορά να διατηρούνται ανοικτά;
"Για να στηριχθεί το Θέατρο και ο Χορός", θα μου απαντήσετε. Όμως για να χρειάζονται χορηγίες για τα θέατρα κάποιο από τα εξής τινά θα πρέπει να συμβαίνει:

  • Είτε οι θεατρώνες δεν λειτουργούν ως έμποροι, αλλά βαράνε έξοδα αβέρτα με την προοπτική πως ό,τι λείψει θα τους το καλύψει ο προυπολογισμός,
  • Είτε οι θεατρώνες κερδίζουν από τις παραστάσεις, αλλά θέλουν να θησαυρίζουν προσθέτοντας στα έσοδά τους και τις κρατικές επιχορηγήσεις,
  • Είτε τα έργα που ανεβάζουν είναι εκτός τόπου και χρόνου και ο καθένας κάνει το κέφι του με κρατικά λεφτά,
  • Είτε το κοινό είναι απαίδευτο και δεν καταλαβαίνει από ποιοτικό θέατρο.

Ό,τι και να ισχύει σημαίνει πως το όλο σύστημα στο ελληνικό θέατρο νοσεί. Και ότι με τις χορηγίες δεν πρόκειται ποτέ να περάσει στην ανάρρωση.
Κι αυτό επειδή τα πράγματα πρέπει να γίνονται ακριβώς ανάποδα:

  • Το Κράτος φροντίζει μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και την ενημέρωση γενικά, να ανεβάζει το κριτήρι του κοινού όσον αφορά στο θέατρο και να στο κάνει να επιζητεί την ποιότητα.
  • Οι θίασοι ανάλογα με τις επιταγές του κριτήριου του κοινού επιλέγουν τις παραστάσεις που θα ανεβάσουν.
  • Η επόμενη παράσταση εξαρτάται από τα έσοδα της προηγούμενης.
  • Άμα τα έσοδα αυτά είναι πολλά, καλώς να θησαυρίσουν όσοι ανέβασαν την επιτυχημένη καλλιτεχνικά και εμπορικά παράσταση.

Μήπως, λοιπον, τα τρία και πλέον εκατομμύρια ευρώ, αντί να μοιράζονται σε όποιον κτυπάει την πόρτα του Υπουργείου, έπρεπε να αξιοποιούνται για την θεατρική παιδεία του κοινού; Kαι πάμε παραπέρα: Τι σόι θεατρική πολιτική είναι αυτή, που ο καθένας μπορεί να κρίνει τι θέλει ο ελληνικός θεατρικός χώρος, να ανεβάσει ό,τι του περάσει από το τσερβέλο, όπως και όπου θέλει, και μετά να έχει και την αξίωση να του το πληρώσει ο ελληνικός λαός, είτε του αρέσει αυτό που ανέβασε, είτε όχι; Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ένα πλαίσιο -πάντα με γνώμονα την θεατρική εκπαίδευση του κοινού- πλαίσιο που να μπαίνει σε δημόσιο διάλογο, και με βάση την υλοποίηση αυτού θα γίνονται οι επιχορηγήσεις;
Επιπλέον: Γιατί να μην επιχορηγείται και η Επιθεώρηση; Το ελληνικότατο αυτό είδος. Επειδή κάποιοι αποφάσισαν πως είναι μπασκλάς; ΄Η επειδή ασκεί σατιρική κριτική, ιδίως στην εκάστοτε Κυβέρνηση;
Το θέμα όμως έχει και μια άλλη πλευρά: Ποιος είναι αυτός που αποφάσισε ότι οι Τέχνες που χρειάζεται η Χώρα είναι το Θέατρο, ο Χορός και ο Κινηματογράφος; Η Μουσική, η Λογοτεχνία, η Ιστορία. τα Εικαστικά κλπ. να πάνε να πνιγούν; Δηλαδή τα μουσικά σχήματα ή οι συνθέτες, οι εκδότες, οι γκαλλερί ασκούν εμπορία και μόνο οι θεατρώνηδες, οι σκηνοθέτες -θεάτρου και κινηματογράφου- και οι χορευτές ασκούν Τέχνη; Κι αν όχι, γιατί δεν δίνεται ποτέ ούτε ένα ευρώ και σε αυτούς ή κάποιους από αυτούς, που θα κριθεί πως προσφέρουν στην πολιτιστική ζωή του τόπου;
Κι ακόμα: ΄Ολοι αυτοί που βγάζουν περιοδικά τέχνης, λογοτεχνικά, για τον κινηματογράφο, το θέατρο, τη μουσική κλπ. γιατί δεν έχουν ούτε καν ατέλεια στα ΕΛΤΑ; Δεν τους θέλει η Χώρα; Δεν βοηθούν τον πολιτιστικό χώρο; Και δεν ενοχλεί το ότι από τη μεταπολίτευση κι εδώ δεκάδες τέτοια περιοδικά, άνοιξαν κι έκλεισαν, αφού πριν οι εκδότες τους δαπάνησαν ένα κομμάτι της περιουσίας τους -ή και όλη- στην προσπάθειά τους να τα συντηρήσουν όσο το δυνατόν επί μακρότερον;
Όπως και να έχει το θέμα, οι μόνοι που μπορούν να έχουν δικαίωμα να επιχορηγούνται από τον προυπολογισμό είναι οι νέες προτάσεις και εφόσον αποδείξουν πως είναι όντως νέες -κι όχι δήθεν νέες- κι ελπιδοφόρες. Από όλον όμως το χώρο του Πολιτισμού νέες προσπάθειες και όχι παραπάνω από πέντε χρονιές η καθεμία. Αν και τότε, παρά την κρατική χορηγία, δεν μπορέσει να σταθεί η νέα αυτή προσπάθεια στα πόδια της στην αγορά, ας κλείσει, ας μεταλλαχθεί, ας δώσει τη θέση της σε μια άλλη. Όχι τώρα που δεκάδες σκηνοθέτες, ηθοποιοί και θίασοι έχουν εξασφαλίσει εισόδημα για όλη τους τη ζωή από τον κρατικό κορβανά, ανεβάζοντας ό,τι τους αρέσει, ενώ παράλληλα αναδεικνύονται σε τάχα ικανούς παράγοντες του θεάτρου, τη στιγμή που χωρίς τα κρατικά χρήματα δεν θα μπορούσαν να επιζήσουν ούτε ένα χρόνο!
Και που, αν τολμήσει το όμηρο στην παραφουσκωμένη από τα ΜΜΕ φήμη τους να τους καθυστερήσει ή να τους μειώσει τον μπερντέ, να βάζουν τις ιερεμιάδες της δημοσιογραφίας να τραβάνε τα μαλλιά τους ότι πάει καταστάφηκε το ελληνικό θέατρο ή ο ελληνικός κινηματογράφος, αν δεν πάρουνε οι συγκεκριμένοι εκείνοι τα εκατομμύρια μας!

ΥΓ: Διαβάζω πως το "Θέατρο του Νότου" επιχορηγήθηκε με 150.000 ευρώ. Μα δεν το έκλεισε ο ιδρυτής κι εμψυχωτής του κ. Γ. Χουβαρδάς, που μετά δεκαετίες επιχορηγήσεων στο θέατρο "Αμόρε" αναδείχθηκε σε γενικό δερβέναγα του Εθνικού Θεάτρου;
Ή μήπως οι κρατικές επιχορηγήσεις δεν δίνονται για να συνεχίσει ένα θεατρικό σχήμα το έργο του, αλλά για να πληρώσει τα αλόγιστα χρέη του;