Για το πλοίο της ευαισθησίας

Κάποιοι"αλαφροίσκιωτοι"ζακυνθινοί διανοούμενοι αγωνίζονται για να στήσουν στο νησί τους ένα πλωτό μνημείο Ευαισθησίας. Που, μάλιστα, έχει καθιερωθεί εμπράκτως ως τέτοιο από την ζακυνθινή κοινωνία πριν από μερικά χρόνια. Είναι μια ιστορία που κανείς μας πια δεν θυμάται. Σάμπως μας αφήνουν να τη θυμόμαστε; Προέχουν τα ομόλογα, οι σοφές δηλώσεις των φρουρών της Δημοκρατίας όλων των παρατάξεων, ο νέος δίσκος της Μαστροκώστα και η καριέρα των αοιδών της Πάνια.

Εν τούτοις, για εσάς που θέλετε να κάνετε ένα διάλλειμμα από τις "καυτές" ειδήσεις διαβάστε το ιστορικό του θέματος:

(Φωτογραφία: Μπάμπης Πυλαρινός

ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΣΤΑΛΘΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΣΧΕΤΙΚΟ ΦΑΚΕΛΛΟ ΑΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗ ΖΑΚΥΝΘΟΥ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ:

Ζάκυνθος, 20 Ιανουαρίου 2007

Προς Υπηρεσία Νεωτέρων Μνημείων Δυτικής Ελλάδας, Υπουργείο Πολιτισμού -Διεύθυνση Νεώτερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς - Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων

Με αυτό το φάκελο που υποβάλλουμε προς την υπηρεσία σας, ζητάμε να κηρυχτεί το πλοίο ERENLER (ΕΡΕΝΛΕΡ) Διατηρητέο και Ιστορικό για τους παρακάτω λόγους:
1ον. Γιατί είναι ένα πλοίο κατασκευασμένο το 1911 (σε Αγγλικό ναυπηγείο), που παρά τις κατά καιρούς μετασκευές, διατηρεί σε μεγάλο βαθμό τα αρχικά χαρακτηριστικά του.
2ον. Γιατί είναι το πλοίο που ναυάγησε το 2001 στη Ζάκυνθο, μεταφέροντας το μεγαλύτερο ανθρώπινο φορτίο στη σύγχρονη ιστορία της μετανάστευσης, στην ευρύτερη περιοχή. Συνδέεται με ένα σημαντικό γεγονός για την σύγχρονη ιστορία της περιοχής, της Ευρώπης και ολόκληρης της ανθρωπότητας, αφού ποτέ άλλοτε δεν έχουν καταγραφεί στη Μεσόγειο τόσοι μετανάστες (750 άτομα, οικονομικοί μετανάστες και πολιτικοί πρόσφυγες, απομακρινόμενοι ή καταδιωγμένοι από εμπόλεμες περιοχές) σε ένα σκάφος. Αποτελεί μνημείο ανθρωπιστικής αντιμετώπισης του ανθρώπινου φορτίου του από σύσσωμο σχεδόν τον πληθυσμό της Ζακύνθου, που με μια πρωτοφανή για τα παγκόσμια δεδομένα κινητοποίηση έδωσε μαθήματα ανθρωπιάς σε ολόκληρο το σημερινό κόσμο.
Το ERENLER πρόσφατα (15/12/06) αγοράστηκε, σε δημοπρασία του ΟΔΔΥ αντί του ποσού των 13.500 €, από ελληνική εταιρεία, με σκοπό να οδηγηθεί σε διαλυτήριο πλοίων. Η κήρυξη του πλοίου ERENLER σε Νεότερο Διατηρητέο και Ιστορικό Μνημείο δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησής του, στη Ζάκυνθο, ως πλωτού εκθεσιακού χώρου που μπορεί να φιλοξενεί μόνιμη έκθεση για το συγκεκριμένο γεγονός και τη συμπαράσταση των ντόπιων στους ανθρώπους-φορτίο του πλοίου, όπως και περιοδικές εκθέσεις με περιεχόμενο αντιρατσιστικό ή γενικότερα θεμάτων που άπτονται της μετανάστευσης στο σύγχρονο κόσμο.
Περιοδικά, στα αμπάρια του πλοίου, μπορούν να φιλοξενηθούν και άλλες εκθέσεις ή δραστηριότητες. Παρακαλούμε την Υπηρεσία σας, ως πλέον αρμόδια, να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες προς τις αρμόδιες αρχές και τον ιδιοκτήτη, ώστε να αποφευχθεί η διάλυση του πλοίου, μέχρι την έκδοση της οριστικής απόφασής σας περί κήρυξης του πλοίου σε Διατηρητέο Μνημείο.


Ο τύπος για την περιπέτεια του ERENLER και την αλληλεγγύη των κατοίκων της Ζακύνθου:

…Ποτέ άλλοτε δεν έχουν καταγραφεί ,στη Μεσόγειο, τόσοι λαθρομετανάστες σε ένα σκάφος…. ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , Tρίτη, 6 Nοεμβρίου 2001

«Είμαι 25 χρόνια γιατρός αυτό δεν το έχω ξαναδεί» Μαθήματα ανθρωπιάς έδωσαν τις τελευταίες δύο ημέρες οι κάτοικοι της Ζακύνθου, που με μια πρωτοφανή για τα ελληνικά δεδομένα κινητοποίηση προσέφεραν σε ελάχιστο χρόνο όλα τα απαραίτητα για τους περίπου χίλιους αλλοδαπούς που μετέφερε το τουρκικό δουλεμπορικό μότορσιπ.
«Επελέγη ένα κλειστό γήπεδο μπάσκετ και φτιάξαμε τον χώρο υποδοχής. Kι αμέσως ο κόσμος άρχισε να φέρνει τρόφιμα, ρούχα, κουβέρτες. Η στάση όλων των Ζακυνθινών είναι συγκινητική, μέσα σε ελάχιστες ώρες οι αποθήκες γέμισαν με όλα τα απαραίτητα».
«Η κατάσταση ήταν όντως απερίγραπτη», συμπληρώνει ο κ. Φίλιππος Ολυμπίτης, μέλος της ομάδας των Γιατρών του Kόσμου, που βρίσκονται από προχθές στο νησί.
«Ευτυχώς η υποδοχή των Ζακυνθινών ήταν καταπληκτική. Όταν το καράβι μπήκε τελικά στο λιμάνι, ο κόσμος στην προκυμαία χειροκροτούσε! Σε ελάχιστο χρόνο έφεραν όλα τα απαραίτητα, ενώ η προσφορά τους ήταν συγκινητική.
Για παράδειγμα, κάποιος φούρναρης έφερε 700 σάντουιτς, ενώ το ένα τέταρτο του κέντρου υποδοχής είχε καλυφθεί από τα ρούχα που όλοι έφεραν!… ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ , Tετάρτη 7 Nοεμβρίου 2001

Ιθάκη τους ήταν η... Ζάκυνθος Ένας τυφλός από το Ιράκ, μια Αφγανή έγκυος, ένα μωράκι 11 μηνών στον θάλαμο του νοσοκομείου της Ζακύνθου, όλοι βουβοί μάρτυρες ενός απελπισμένου ταξιδιού…
Πάνος Θεοδωρακόπουλος, ΤΑ ΝΕΑ , Tετάρτη 07 Νοεμβρίου 2001 , Σελ.: N37

…Η κινητοποίηση του λαού της Ζακύνθου για την παροχή βοήθειας στους ταλαιπωρημένους λαθρομετανάστες είναι, κατά γενική ομολογία, συγκινητική. Οι απλοί πολίτες του νησιού προσφέρουν αφειδώς τρόφιμα, κουβέρτες και ρούχα, για να απαλείνουν την ανθρώπινη δυστυχία...
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Κύριο Άρθρο, Tετάρτη 7 Nοεμβρίου 2001

…Για μερικές ώρες δημιουργήθηκε αδιέξοδο και ένταση, αλλά χάρη στην παρέμβαση, κυρίως, των γιατρών του νοσοκομείου Ζακύνθου, το πρόβλημα ξεπεράστηκε…
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2001

Γέννησα το παιδί μου στον δρόμο για το όνειρο Η Άνιφερ Μουσέρ κρατάει στην αγκαλιά της το νεογέννητο. «Στο Αφγανιστάν δεν είχαμε ουσιαστικά ζωή, πήρα τα παιδιά μου και τον άντρα μου αναζητώντας καλύτερη μοίρα»… …«Είναι σπουδαίο αυτό που αντικρίσαμε στη Ζάκυνθο, ένα άγνωστο για μας νησί, ζητούσαμε ελπίδα και βρήκαμε ανθρωπιά»… …Στο κλειστό γυμναστήριο δόθηκαν τρόφιμα και ρουχισμός, κάτοικοι του νησιού πρόσφεραν τη βοήθειά τους σε αυτούς τους ανθρώπους. «Οι κάτοικοι του νησιού έδωσαν μαθήματα ανθρωπιάς», δηλώνει ο πρόεδρος του νοσοκομείου… … «Είναι σπουδαία η ανταπόκριση των κατοίκων…», δηλώνει η γραμματέας της Περιφέρειας.
ΤΑ ΝΕΑ , 8 Νοεμβρίου 2001 , Σελ.: N51

Σύμφωνα με τις καταθέσεις, το καράβι έφυγε από τη Σμύρνη (29 Οκτωβρίου) κενό φορτίου και αγκυροβόλησε δύο μίλια ανοιχτά του λιμανιού (με πλήρωμα έξι Τούρκους και έναν Ρώσο). Εκεί έγινε και η σταδιακή επιβίβαση με δύο μεγάλα καΐκια, από κοντινή παραλία. Kατόπιν το πλοίο, με τους 714 στοιβαγμένους σε ένα αμπάρι 25 τ.μ. αναχώρησε με προορισμό την Ιταλία. Ο ακριβής προορισμός του καραβιού δεν έγινε ακόμα γνωστός, όμως η αποβίβαση θα γινόταν με ταχύπλοα, ώστε να υπάρξει δυνατότητα επαναχρησιμοποίησης του μότορσιπ. Στις 4 Νοεμβρίου, από εργασίες οξυγονοκόλλησης στο αμπάρι προκλήθηκε πυρκαγιά, ενώ το καράβι έπλεε στο Ιόνιο. Σύμφωνα με πληροφορίες της «K», έγιναν δύο τηλεφωνήματα από κινητό τηλέφωνο από το πλοίο, ένα προς την Πεντέλη (πιθανότατα το κέντρο υποδοχής προσφύγων) και ένα στην Τουρκία. Kάποιος από τους δύο συνομιλητές ενημέρωσε για τα τηλέφωνα πρώτης ανάγκης στην Ελλάδα, οπότε και οι επιβαίνοντες επικοινώνησαν με το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας και ζήτησαν βοήθεια. Το στίγμα του καραβιού, μάλιστα, εντοπίστηκε ακριβώς μέσω αυτού του κινητού τηλεφώνου.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Παρασκευή, 9 Nοεμβρίου 2001

Βρήκαν στοργή. Αθώα παιδιά, ταλαιπωρημένοι, πεινασμένοι και εξαντλημένοι λαθρομετανάστες βρήκαν απάνεμο λιμάνι στη Ζάκυνθο …Οι πρόσφυγες χορεύοντας και τραγουδώντας και με εμφανή αισθήματα ευγνωμοσύνης αποβιβάστηκαν από το πλοίο… ΤΑ ΝΕΑ, Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου 2001, Σελ.: N50 …

Ύστερα από συντονισμένη και συγκινητική προσπάθεια των γιατρών του νοσοκομείου Ζακύνθου και άλλων τοπικών φορέων, όλοι οι λαθρομετανάστες που επέβαιναν στο υπό τουρκική σημαία δουλεμπορικό πήραν το δρόμο για τα νοσοκομεία και τους ειδικούς χώρους υποδοχής που ετοιμάστηκαν γι' αυτούς… ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, Παρασκευή, 9 Νοεμβρίου 2001

«Ήμουνα μεγάλο διάστημα στα λευκά κελιά, εκεί όπου έχει καταργηθεί η έννοια άνθρωπος...». Η 30χρονη Cem Atilkan, εξουθενωμένη από τα μπουντρούμια των τουρκικών φυλακών, προσπαθεί να ανακτήσει τις δυνάμεις της στη Ζάκυνθο… ΤΑ ΝΕΑ,Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 2001

Συνεχίζονται οι προσφορές αγάπης και οι εκδηλώσεις συμπαράστασης από απλούς ανθρώπους, αλλά και επιχειρήσεις προς τους 714 πρόσφυγες της Ζακύνθου, οι οποίοι θα φιλοξενηθούν στο νησί, έως ότου κριθεί η τύχη τους… … Η έμπρακτη υποστήριξη των νησιωτών προς τους αλλοδαπούς συνεχίζεται αμείωτη και σε αυτήν προστίθενται προσφορές του ιδιωτικού τομέα, αλλά και μικροποσά, που στέλνουν ιδιώτες με γράμματα. «Από την πρώτη στιγμή, όλες οι εθελοντικές ομάδες της Ζακύνθου (πρόσκοποι, ΧΕΝ, ΕΕΣ κ.ά.), αλλά και απλοί πολίτες έχουν αναλάβει από το τάισμα των μωρών και τη φροντίδα των γερόντων, έως τον καθαρισμό των χώρων και τον εμβολιασμό των παιδιών», λέει στην «K» ο νομάρχης Ζακύνθου… «Παράλληλα, εξακολουθούν να έρχονται στη νομαρχία προσφορές επιχειρήσεων σε τρόφιμα, γάλα, ρούχα και φάρμακα. Τελευταίως μάλιστα λάβαμε και γράμματα από απλούς ανθρώπους, ακόμα και Ζακυνθινούς φυλακισμένους, που εξέφραζαν τη συμπαράστασή τους, στέλνοντας κάποιο μικροποσό. Η βοήθεια του κόσμου είναι πράγματι συγκινητική»… ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, Πέμπτη, 15 Nοεμβρίου 2001