Sunday, June 8, 2008

Κινέζικα κι όμως ελληνικά


Δεν έχει φτάσει ως στις μέρες μας αρχαιότερη και διαχρονικότερη πραγματεία περί Πολέμου, από το έργο του κινέζου στρατηγού Sun Tzu «Η Τέχνη του Πολέμου», που γράφτηκε κατά 400π.Χ. και που σήμερα αποτελεί τη Βίβλο των Managers στον ανηλεή πόλεμο των επιχειρήσεων.
Τότε η πραγματεία αυτή του Sun Tzu γρήγορα προκάλεσε το ενδιαφέρον του Ho Lu, Βασιλιά του Vu, που κάλεσε τον συγγραφέα για να γνωριστούν. Παρακολουθείστε την μεταξύ τους συνομιλία κατά την πρώτη συνάντησή τους:
«Διάβασα πολύ προσεκτικά και τα δεκατρία κεφάλαια του βιβλίου σας. Μήπως θα μπορούσατε να μου εξηγήσετε πώς εφαρμόζεται η θεωρία σας στον έλεγχο των στρατευμάτων;»
«Βεβαίως» απάντησε ο Sun Tzu .
«Θα μπορούσαμε, ίσως, να αξιοποιήσουμε για τα παραδείγματά σας τις παλλακίδες μου;»
«Θα μπορούσαμε» .
Ο βασιλιάς διέταξε να φέρουν από το παλάτι 180 όμορφες γυναίκες. Ο Σουν Τσου τις χώρισε σε δυο λόχους και έθεσε επικεφαλής τις δυο πιο αγαπημένες παλλακίδες του βασιλιά. Αφού τους έδειξε πώς να κρατούν το δόρυ, τις ρώτησε:
«Ξέρετε τη διαφορά ανάμεσα στο «Μπροστά» και το «Πίσω», το «Αριστερά» και το «Δεξιά»;
«Την ξέρουμε» απάντησαν.
«Ωραία» είπε ο Sun Tzu. «Οπότε, όταν σας δώσω τη διαταγή “Μέτωπο εμπρός”, θα κοιτάξετε κατευθείαν μπροστά. Όταν σας πω “Μεταβολή”, θα κάνετε μισή στροφή, ώστε να κοιτάξετε προς τα πίσω. Όταν σας πω “Επ’αριστερά”, θα γυρίσετε προς τη μεριά του αριστερού σας χεριού. Κι όταν σας πω “Επι δεξιά”, θα γυρίσετε προς τη μεριά του δεξιού σας χεριού. Καταλάβατε;».
Οι γυναίκες είπαν «Καταλάβαμε».
Τότε ο Sun Tzu, αφού τους εξήγησε ποιο χτύπημα του τυμπάνου αντιστοιχούσε σε κάθε παράγγελμα, τους μοίρασε τα δόρατα και έδωσε το σύνθημα:«Επί δεξιά».

Τα κορίτσια, όμως, αντί να υπακούσουν, ξέσπασαν σε γέλια.
Τότε ο Sun Tzu είπε ήρεμα:
«Εάν τα παραγγέλματα είναι ασαφή και οι διαταγές μη κατανοητές, φταίει ο στρατηγός».
Στη συνέχεια επανέλαβε τρεις φορές τα παραγγέλματα, τα εξήγησε πέντε, και έδωσε το παράγγελμα: «Επ’αριστερά».

Τα κορίτσια ξέσπασαν, για άλλη μια φορά, σε γέλια.
Τότε ο Σουν Τσου, πάντα ήρεμος, είπε: ««Όταν τα παραγγέλματα είναι ασαφή και οι διαταγές όχι απόλυτα κατανοητές, φταίει ο στρατηγός. Όταν, όμως, οι διαταγές είναι σαφείς και κατανοητές, αλλά οι στρατιώτες δεν υπακούουν, τότε το λάθος είναι των αξιωματικών τους». Και αμέσως διέταξε να αποκεφαλιστούν οι δυο επικεφαλής των λόχων!
Ο βασιλιάς που παρακολουθούσε τη σκηνή, μόλις αντιλήφθηκε ότι πάνε οι δυο ευνοούμενές του έσπευσε να προλάβει τον Sun Tzu:
«Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από την επίδειξή σας. Αλλά εάν στερηθώ τις δυο αυτές παλλακίδες, το φαγητό και το ποτό μου θα γίνουν για πάντα άνοστα. Επιθυμία μου είναι να μην αποκεφαλιστούν».
Οπότε ο Σουν Τσου απάντησε: «Παραμένω υπηρέτης σας, αλλά έχω δεχθεί τον από εσάς διορισμό μου ως στρατηγός. Όσο ένας στρατηγός καθοδηγεί το στρατό στη μάχη, δεν υποχρεούται να υπακούει σε όλες τις διαταγές του ηγεμόνα του».
Κι αμέσως έδωσε διαταγή κι αποκεφαλίστηκαν οι δυο γυναίκες προς παραδειγματισμό. Όρισε δε ως επικεφαλής δύο άλλες.

Ύστερα με το τύμπανο επανέλαβε τα παραγγέλματα και οι γυναίκες ανταποκρίθηκαν χωρίς να κάνουν το παραμικρό λάθος. Και, φυσικά, χωρίς να τολμήσει καμιά τους να γελάσει!
Τότε ο Sun Tzu είπε στο βασιλιά: «Ο στρατός σας, μεγαλειότατε, είναι πανέτοιμος. Μπορείτε να τον επιθεωρήσετε. Είναι πλέον πρόθυμος να κάνει ό,τι του ζητήσετε – ακόμα και στη φωτιά να πέσει».
Ωστόσο, ο βασιλιάς είχε χάσει με όλα αυτά το κέφι του και ζήτησε από τον Sun Tzu να αποχωρήσει, αφού ο ίδιος δεν είχε καμιά όρεξη για επιθεωρήσεις.
Ο Sun Tzu τότε σχολίασε ατάραχα: «Ο βασιλιάς αγαπάει τα λόγια, όχι όμως και τα έργα…»
Μετά από αυτό ο βασιλιάς αναγνώρισε την ιδιοφυϊα του Sun Tzu και τον έκανε στρατηγό του.

Κινέζικα κι όμως ελληνικά και κυβερνητικά!

8 comments:

Μπάμπης Πυλαρινός said...

Τέλειο.Άμα είμαι κότα και δε μπορώ να πάρω κεφάλια να είμαι και έτοιμος να ζήσω και την ανάλογη κακομοιριά που επακολουθεί.Έτσι θα γλιτώσω και τη γνωστή κλαψομουνίαση.

Unknown said...

"Μακιαβελλικός" κι ο Κινέζος Στρατηγός;;;

Πολύ καλός!

Anonymous said...

Οταν το σύστημα καταλαμβάνεται από μετριότητες τότε το πρώτο του μέλημα είναι να αντικαταστήσει τις αυτονόητες αρχές της λογικής και της ηθικής με τις αρχές τις διαφθοράς και της επίδειξης.
Αν ο ο Σουν Τσου ζούσε στις μέρες μας θα ήταν χαρακτηρισμένος ως ένας "επικίνδυνος γραφικός" ή στην καλύτερη περίπτωση αντικείμενο χλεύης στα τηλεοπτικά πάνελ υψηλής θεαματικότητας.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ, ΕΚΔΟΤΗΣ said...

@ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΥΛΑΡΙΝΟΣ: Αυτά που εμείς, θεωρούμε σήμερα λύση, είχαν επινοηθεί και δοκιμαστεί χιλιάδες χρόνια πριν. Μόνο που τότε οι ηγέτες καλούσαν τους διακεκριμένους διανοούμενους για συμβουλές. Σήμερα τους έχουν και παθαίνουν λουμπάγκο και κοψομέσιασμα για επιχορηγήσεις, κρατικά βραβεία, ακαδημαικές έδρες κλπ. Όμως εκείνοι που τα κάνουν αυτά μάλλον δεν κάνουν για τίποτα περισσότερο.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ, ΕΚΔΟΤΗΣ said...

@Dana Semitecolo:Σημασία έχει να τολμάς να λες αλήθειες με όποιο κόστος. Και οι δύο αυτοί τόλμησαν! Με τον Μακιαβέλλι να κατασυκοφαντημένο για αυτό από τους μη γνωρίζοντες Ιστορία ή από τους μη θέλοντες να γνωρίζουν. Από εκεί και πέρα η αλήθεια είναι μια, όποτε και αν λέγεται, από όποιον και αν λέγεται. Ιδίως εκείνη που αφορά στα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης, που παραμένει αναλλοίωτη και στα καλά της και στα κακά της από καταβολής της.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ, ΕΚΔΟΤΗΣ said...

@Nessun Dorma:Κι επιπλέον όσων λέτε, φαντάζεστε τι θα του έσερναν οι σημερινοί συνδικαλιστές και τι πορείες θα οργάνωναν για τα μέτρα που είχε προτείνει; Εχθρός του λαικού κινήματος θα ήταν, λες το γενικό μπάχαλο είναι φίλος του!

Anonymous said...

www.arelis.gr
εριεχει την ερωτικη ποιητικη μυθιστορια ερωτονομικον το ποιημα νεα υορκη ολυμπια και την ποιητικη συνθεση εκθεση ορθοδρομης αναδρομιας

OMADEON said...

Αλίμονο αν η ιστορία αυτή γίνεται αντικείμενο θαυμασμού, εξίσου με το έξοχο βιβλίο του Σουν Τζου.

Κατ' αρχήν... ΤΙ δουλειά είχε να κάνει επιδείξεις πολέμου με... παλλακίδες?
Δεύτερον... ΜΗΠΩΣ ήταν (εκτός από θαυμαστός συγγραφέας) πωρωμένος και σαδιστής μισογύνης?
Τρίτον... ΠΩΣ περίμενε να φερθούν οι κακόμοιρες οι γυναίκες, όταν είχαν πλέον παρακολουθήσει μια ΤΟΣΟ βάρβαρη και απροσδόκητη δολοφονία των δύο επικεφαλής του?

ΤΡΙΧΕΣ η ιστορία. Προτιμώ το βιβλίο.