Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, με όποια κυβέρνηση, πάντα κανένα εικοσαήμερο πριν από κάθε μεγάλη ελληνική γιορτή, ξαμολιούνται τα σαίνια της δημοσιογραφίας για να διεκτραγωδήσουν, αλλά σε καθημερινή βάση, την ανήκουστη ...κάθε φορά άνοδο των "εορταστικών τροφίμων".
Άπιαστο το πασχαλινό αρνάκι, πέταξε στα ύψη φέτος η γαλοπούλα, απογειώθηκε η λαγάνα, κοκ. Κι ο έλληνας, του οποίου, φαίνεται, τα βιώματα από εθνικές καταστροφές και μακροχρόνιες σκλαβιές έχουν καταστήσει αναπόσπαστο στοιχείο του εορταστικού του κλίματος τη μιζέρια, ηδονίζεται αναλογιζόμενος τι έχει να πάθει, όταν θα πάει να ψωνίσει. Λες και πρόκειται να αγοράσει κοπάδια ολόκληρα από αρνιά και γαλοπούλες ή δυο-τρεις φούρνους λαγάνες!
Μα με τόσες αλλεπάλληλες αυξήσεις δεν θα έπρεπε πια να ψωνίζουμε για το περίφημο "γιορτινό τραπέζι" μας από την αγορά, αλλά από του Λαλαούνη!
Κι από κοντά οι εκπρόσωποι των κομμάτων, εναλλασόμενοι στους ρόλους κατήγορου και κατηγορουμενου, ανάλογα με το ποιος είναι πάνω κάθε φορά.
Όλος αυτός ο εθιμικώ δικαίω θρήνος και κοπετός εξαφανίζεται ως δια μαγείας την επομένη της εορτής και αυτομάτως ξεχνιούνται και τα είκοσι-τριάντα παραπανήσια ευρώ που πληρώσαμε.
Όπως παγίως λησμονιούνται τα διάφορα νταβατζιλίκια, που μονίμως και μηνιαίως αδιαμαρτύρητα, ως μη οφείλαμε, θέλοντας και μη κατάβάλουμε. Πχ. εκείνο της ΕΡΤ με κάθε λογαριασμό της ΔΕΗ, αφού σε αυτή τη χοάνη κομματικών ρουσφετιών και αργομίσθων δεν φτάνουν για να επιβιώσει τα έσοδα από τη διαφήμιση, όπως φτάνουν σε όλα τα ιδιωτικά κανάλια, ούτε οι ετήσιες κρατικές επιχορηγήσεις.
3 comments:
Άν υπήρχε ή διάθεσις θά παρουσίαζαν τά βίντεο τών δέκα τελευταίων ετών, στά οποία αυτοί οί ίδιοι κατέγραψαν τίς τιμές τών πασχαλινών προϊόντων, έτσι ώστε νά μπορεί ό οποιοσδήποτε νά συγκρίνει καί νά βγάλει τά συμπεράσματά του.
Πρόκειται ασφαλώς γιά μία παράσταση ή οποία ακούραστα επαναλαμβάνεται καί όπου ένα μεγάλο μέρος συμμετέχει. Έγινε μάλλον μέρος τής όλης εορταστικής διαδικασίας, όπως ότι οί Αθηναίοι εγκαταλείπουν τήν πρωτεύουσα καί ακολούθως ότι επιστρέφουν, πάντα βεβαίως σέ ζωντανή μετάδοση καί ότι τήν τρίτη τού Πάσχα δέν θά βρίσκονται όλοι στήν υπηρεσία τους, μέ παράλληλη φυσικά εικόνα μιάς άδειας καρέκλας από κάποιο γραφείο.
Καί τού χρόνου.
Έτσι ακριβώς είναι αγαπητέ cs, με μια παράλειψη μόνο: Εκείνη του φινάλε της παράστασης με την καταμέτρηση των νεκρών από τα τροχαία της εξόδου/επανόδου. Που ποτέ δεν έμαθαν οι τηλε-δημοσιογράφοι πως προέρχονται από δυστυχήματα και όχι από ατυχήματα! Είναι πιθανόν ούτε και οι εντυπο-δημοσιογράφοι να ξέρουν τη διάκριση, αλλά εκεί έχουν τους επιμελητές, που τους κάνουν δημοσιογραφικό κείμενο το σωρό από λέξεις που παραδίδουν.
Αγαπητέ, Διονύση!
Όπως πάντα, ωραία τα λές!
Ας ξυπνήσουμε..
Χαρούμενη Ανάσταση!
Χαρούμενη Λαμπρή!
Post a Comment